G           C    D     G
1. Tað gav mátt, tá tú helt saman hendur,
  G/H    C          G        A      D
– hóast hondin var lítil og veik –
 H     Em        H              Em
tá til alveldis Gud tú teim vendir,
       F#sus     F#               H
aldri neyðstadda barn sítt hann sveik.

          Am     D            C        G
Svar hans ávegis er, einglar bera tær boð,
         G          E/G#        Am
um tað drálar, tað fram tó skal ná.
       Am D       G     Em     D  H    Em 
Hetta játtar tær sannleikans trúfasti Gud:
  C      G           C  D          G
»Heit á meg, og tú bjarging skalt fá.«

2. Tínum barni og vininum kæra,
sum tú baðst fyri ár eftir ár –
lat bert ótol og mistreysti fara.
Ein dag sendir tær svar harri vár.

3. Tú fekst mátt, tá tú helt saman hendur
og í navni hans bað tína bøn.
Og tann dag, hann tær ferðaboð sendir,
tú skalt sanna, at stór var tín løn.