G                           D A D
O, sælasta stund – ei finst líki, 
     G  Em       Am  D    G
Guðs sonur, hann livir í dag! 
     C        D           G D Em
Hann sigrandi skipar sítt ríki, 
    C           D             G
mín sál, sum tú kanst verða glað! 
     Em               C           D      G
Hann reis upp hin sælasta morgun 
    Em          Am           B7 
úr grøv, har so bleikur hann lá, 
   G                D   A  D
tá lætti av sárastu sorgum, 
   G  Em  Am  D7         G
eg aldri so fagran hann sá. 
    C       D       G  D  Em
tá lætti av sárastu sorgum, 
A  G        D            G
eg aldri so fagran hann sá. 



Hann livir, og nú vil hann bera 
til síni tey sælastu orð – 
ja, eg, sum man ringastur vera, 
mær býður hann sess við sítt borð. 
So vil hann mær tænastu fáa 
at boða ta lívsælu troyst, 
og eftir tí einglarnir tráa 
at skoða: ein sál verður loyst. 

O, sælasta stund – ei finst líki, 
hann livir, hann livir í dag! 
Hann sigrandi skipar sítt ríki, 
mín sál, sum tú kanst vera glað! 
Við grøv hans tú troyst vildi vinna 
og leitaði syrgin í lund, 
tú livandi fekst hann at finna, 
á sælasta, sælasta stund