G                 C         Am
1. Jesus aleina teg frían kann gera
 D                               G
frá tínum syndum, tú staddur ert í.
      G                   C           Am
Til krossin tú syndirnar tínar kanst bera,
 D                           G
so fært tú friðin í rættari tíð.
 G                       C
Kom, vinur, skunda tær, kom nú í dag,
  D                  G
bíða ei longur, men fá tað í lag!

      C                   G
Við blóði, sum rann, eg frelsuna fann,
     D                G
nú trúgva á Jesus eg kann!

2. Jesus aleina meg syndara loysti,
tá ið eg drivin av neyð kom til hann.
Hann lovaði: eg nú vil geva tær treysti,
bert tú í trúnni nú halda teg kann!
Jesus er klettur, eg nú byggi á;
um alt gongur undir, eg fast tó skal stá.

3. Nú kann eg ei annað enn Jesusi prísa
fyri ta byrðu, hann tók upp á seg.
Nú veit eg, hann vil mær til himmalin vísa,
og nú er bert eftir at ganga tann veg.
Um eg í trúgv Jesus’ fylgja kann nú,
eg fái í himli hitt snjóhvíta skrúð.

4. Hvør stór verður gleðin har heima at vera
og syngja av frøi tann himmalska sang
um Sonin, sum Gud læt til offurlamb gera,
– hann hevur av songum hin vakrasta klang!
Heiðraður, æraður vera skal hann,
sum frelsu á krossinum fyri meg vann!