D        G      A
Á Kristus bert mín vón er bygd,
  D/F#     G      A       D
styrki og songur mín hann er;
      G       D       G     A
mín klettur, har eg hvíli trygt,
D/F#      G       A        D
ýla enn stormar, hann meg ber.
            G         D/F#  A
Hvør kærleiki, hvør friður her,
     D/F#   G      Bm     A
tá stríð er av, og óttin fer!
      G     D      G     A
Mín troystari og sterka borg.
 D/F#       G        A        D
Kristus meg elskar, hann meg ber.

Í Kristusi, sum gjørdist hold,
Gud opinberaður varð tá.
Hann rættvísur gekk her á fold,
tola tó mátti spott og háð:
Á krossi Jesus dómin bar,
men vreiði Guds tá stillað varð,
øll syndaskuld á hann varð løgd,
og við hans deyða lív eg vann.

Hans likam var í grøv tá lagt,
fjaldur í myrkrinum var hann,
Men deyðin hevði onga makt,
Kristus reis upp, sló fíggindan,
hann á tí ónda sigraði,
tí kann nú einki saka meg.
Eg eri hans, og hann er mín,
dýrt hann við blóði keypti meg.

Ei óttast vil eg, hvat enn galt,
Kristus jú alt í øllum er;
hann leiða vil meg gjøgnum alt
og meg á sínum herðum ber.
Ei Satans makt, ei megi mans
meg ríva kann úr hondum hans,
Í Kristusi mín sál er trygg,
inntil í dýrd Hann heintar meg.