Bloggur

Vælkomin í klubban

Evni:

Missión Synd Dómur

Eg havi ofta hugsað um Gud, hvussu hann er, og hvat hann heldur um meg.

Tá tað gongur væl, er tað lættari at hugsa, at Gud er glaður fyri meg, og at eg als ikki eri so galin. Men tá eg ikki havi tað so gott og stríðist við synd og fordøming, so verður myndin av Gudi mangan ávirkað av mínum sinnalagi, og eg upplivi Gud meira sum ein dómara, sum hyggur at og er misnøgdur við mína handling, ja kanska mín persón.

Mangan hoyrir man fólk siga, at tey bara síggja Gud sum ein, sum situr uppi í Himlinum og lúrir eftir teimum, og er klárur at sláa til, tá tað gongur galið. Tey kenna bara Gud sum dómaran; tann stranga, ið einans hevur kritikk og dóm at geva. Tí eru tey bangin fyri honum ella eru komin til ta niðurstøðu, at Gud vil eg einki hava við at gera.

Tað kann vera trupult at vita, hvat sannleikin er um meg og mína støðu. Vit síggja so ymiskt uppá tingini, og mangan ber ikki til at siga, hvat er rætt og skeivt, tí okkara sjónarmið og upplivilsi eru so avmarkað og mótsigandi.

Í tvístøðum er vanligt at søkja eina avgerð í einum rættarmáli. Í einum rættarmáli, har tveir partar eru ósamdir, er tað upp til dómaran at finna út av, hvussu málið sær út, og hvat lógin sigur. Út frá framløgum hjá verja og ákæra og frágreiðingum frá vitnum, má hann gera sær eina mynd av, hvat sannleikin er aftanfyri málið. Síðani við sannleikanum og lógini kemur hann til niðurstøðu um, hvat er rætt og skeivt.

Dómarin kann ikki ganga eftir sínum egna høvdi og døma, sum best ber til. Hann má døma samsvarandi lógini, so at tað, sum er lógligt, ikki verður dømt, og tað, sum er ólógligt, verður dømt. Um ein so verður funnin sekur, er til seinast eftir at finna út av, hvør straffin skal vera fyri lógarbrotið.

Í dag kom eg at hugsa um, at um eg geri nakað, sum er ólógligt, so er tað í veruleikanum eg sjálvur, sum eri orsøk til dómin. Um eg geri sum lógin sigur, er ikki tørvur á nøkrum dómi, og harvið er tað ikki dómarin, sum vil mær nakað ilt, men tað eri eg sjálvur, sum er orsøkin til, at eg eri sekur og skal fáa ein dóm.

Tað er hesin parturin, sum stundum kiksar hjá okkum. Eg fangi oftani meg sjálvan í at ganga runt og døma onnur, heldur enn at vísa til dómaran. Tað er ikki ein góður gróðrarbotnur fyri áliti, tá vit uppføra okkum, sum um vit eru sannleikin, heldur enn at vísa á hann, sum (hóast hann segði seg vera vegurin, sannleikin og lívið) ikki dømdi, men tók allan dómin á seg sjálvan. Tað er bara hann, sum veit hvat endaligi sannleikin um meg og teg er og - meira enn tað - kann sannføra okkum um, hvat endaliga loysnin er fyri okkara lógarbrot.

Tá vit framyvir síggja okkara næsta stríðast við at halda lógina, lat okkum so ikki spæla fríspæl sum dómarar, men heldur siga "Vælkomin í klubban!" Eg kenni ein góðan verja, sum ikki einans hevur ført sakina fyri meg fyri einki, men hevur vunnið øll rættarmálini, tí hann hevur longu sitið allan dómin fyri okkum.

Gunnar K. Nattestad

Bloggurin er eitt persónligt sjónarmið hjá tí, sum hevur skrivað, og hevur til endamáls at lýsa, bjóða av ella skapa orðaskifti um viðurskifti, sum onkusvegna hava við missión, kirkju og kristnilív at gera. Bloggurin er tí ikki neyðturviliga sjónarmið hjá Heimamissiónini og leiðslu hennara.

2015

2014

2013

Leita eftir evni