Bloggur

100% almennur

Evni:

Samfelag Trúgv Almenna rúmið

Kendi indiski trúarverjin Ravi Zacharias, sum ferðast runt til ymisk universitet runt heimin fyri at hava trúarverju, fekk einaferð eina viðmerking, sum segði: But Mr. Zacharias there are no absolutes (men Hr. Zacharias, tað er einki, sum er absolut) Til hetta svaraði Ravi: are you absolutely sure? (ert tú 100% vísur í tí?)

Vit liva í eini tíð, har tann vanligi tankin er, at tað er einki, sum er absolut. Tað er einki, sum er 100%. Tað er einki, sum heldur líkamikið hvat. Vit verða undirdíkt við hesum tanka allastaðni, har vit koma. Í skúlanum verða vit lærd at seta spurningar, at undrast og at vera kritisk. Í samfelagnum er allatíðina okkurt, sum vit skulu taka støðu til. Vit hava tað soleiðis, at um onkur sigur okkurt, so skulu vit líka ivast fyrst, um tað nú man vera so, sum viðkomandi sigur.

Hesin tanki kann ávirka okkum so mikið nógv, at vit kunnu fara at ivast í øllum. Hetta er ikki gott fyri okkum menniskju, tí vit hava brúk fyri onkrum, sum vit kunnu halda okkum til, og sum vit kunnu hava álit á.

Føroyar verða sagdar at vera eitt kristið land. Vit hava lógir, sum byggja á tey kristnu virðini. Merkið ber krossmerkið. Triðja ørindi í tjóðsanginum er ein bøn, og soleiðis kundi eg blivið við. Men alt hetta er við at broytast. Í dag er tað ikki nóg mikið at hvíla í hesum. Nei, her má okkurt annað verða sett í staðin. Í staðin fyri at byggja á Gud, so verður bygt á vit og skil. Ein natúrlig avleiðing av hesum er, at Gud skal út. Um vit bert kunnu vera góð hvør við annan og semjast um at brúka vit og skil, so skal alt nokk ganga væl. Fyri at hesin tankin skal eydnast, so er neyðugt at fáa Gud út úr almenna rúminum. Gud skal ikki vera ein almennur Gud, sum fólk samlast um. Nei, hann skal vera ein privatur Gud, sum vit skulu hava heima við hús. Vit skulu ikki taka hann fram og tosa um hann, tá ið vit eru saman við øðrum fólkum, tí vit skulu halda hann fyri okkum sjálv. Men hvørjum endamáli tænir hesin tanki? Hvussu kunnu vit halda Gud fyri okkum sjálv? Um vit veruliga eru kristin, tá bæði sæst og hoyrist tað á okkum.

Hesin tankin, at Gud er privatur, er ein nýggjur tanki, sum er merktur av tíðarandanum, men Gud er ikki ein privatur Gud. Sum ein maður einaferð segði: Gud er persónligur, ikki privatur.

Eg má siga sum er, at mær dámar als ikki hendan tíðarandan, har menniskja skal setast í Guds stað, og at vit og skil skal koma í staðin fyri Guds fyriskipanir. Okkara land, Føroyar, sum í øldir hevur bygt á Guds orð, er eitt av heimsins ríkastu samfeløgum, og tað munnu vera fá lond, har ójavnin millum íbúgvarnar er so lítil sum í Føroyum. Vit hava skipað viðurskifti á øllum økjum, og við at byggja á Guds orð, so hava vit fingið signing. Hetta er einki at ivast í. Vit síggja tað við okkara egnu eygum. So um tú heldur, at einki er absolut, so tekur tú feil. Tað er eitt, sum er absolut. Tað er eitt, sum er 100%. Tað er eitt, sum heldur líkamikið hvat. Gud er í gjár og í dag, ja, til ævigar tíðir tann sami. Hesin sami Gud, sum føroyingar í øldir hava bygt sítt lív á, hann heldur eisini nú. Hann er persónligur, men ikki privatur. Hann er ikki svikaligur, men hann er absoluttur. Hansara kærleiki til okkum er absoluttur. Hesin kærleiki er ein persónur – Jesus Kristus. Tí skulu vit øll, sum rópa okkum trúgvandi, fara út til okkara landsmenn, út í tað almenna rúmið við hesum gleðiboðskapi um, at Jesus Kristus er deyður fyri allar heimsins syndir.

Andrias Magnussen

Bloggurin er eitt persónligt sjónarmið hjá tí, sum hevur skrivað, og hevur til endamáls at lýsa, bjóða av ella skapa orðaskifti um viðurskifti, sum onkusvegna hava við missión, kirkju og kristnilív at gera. Bloggurin er tí ikki neyðturviliga sjónarmið hjá Heimamissiónini og leiðslu hennara.

2015

2014

2013

Leita eftir evni